W języku hebrajskim czasownik "mieć" nie występuje. Może to z początku dziwić, jednak nie jest niczym wyjątkowym - z języków zbliżonych do polskiego podobne konstrukcje stosuje j. rosyjski.
Konstrukcja "mieć" składa się w języku hebrajskim z dwóch części: nieodmiennej partykuły יש oraz przyimka ל z odpowiednią końcówką osobową.
Możliwe jest również połączenie ל bezpośrednio z podmiotem
לאלה יש חתול Ala ma kota
Wzory odmiany dla liczby pojedynczej
Wzory odmiany dla liczby mnogiej
Jeżeli chcemy zaprzeczyć taką konstrukcję (np. nie mam) w miejsce יש wstawiamy równie nieodmienne אין. Również w ten sposób można zaprzeczyć podmiot w zdaniu:
לאבא תמיד אין זמן Tato nigdy nie ma czasu
Wzory odmiany dla liczby pojedynczej
Wzory odmiany dla liczby mnogiej
Partykuła
יש ma w j. hebrajskim wiele zastosowań.[ modified 26-02-2006 | Content © Dariusz Dekiert ]